Od Ayumi (Do Nocturne)

W środku nocy wyszłam z nory. Była piękna pełnia, która nie dawała mi zasnąć. Wychodząc spojrzałam na boki, widząc członków stada którzy pogrążają się w pięknych snach ...uśmiechnęłam się. Sama nie wiem czemu, widok kogoś śpiącego zawsze wywoływał we mnie uśmiech. Tym razem też tak było. Postanowiłam przejść się po terenach, lecz złamałam swoje postanowienie zatrzymując się przy Rzece. Położyłam się i spoglądałam w taflę wody na moje odbicie jak i również na księżyc. Zwykle w takie noce chce mi się śpiewać, teraz nie czułam taj potrzeby .  Rozkoszowałam się ciszą i spokojem, pięknem tej chwili...nagle usłyszałam kroki łap. Nieopodal ktoś był, ktoś ze stada...kogo jeszcze nie poznałam. Ale, ja znam wszystkich, no prawie wszystkich. To musiał być ktoś nowy. Po kilku minutach jego zapach ulotnił się, nie było już nic niepokojącego. Westchnęłam ciesząc się tą chwilą. Wstałam dość szybko, napiłam się zimnej wody z Wodospadu i już mnie wzięło. Na początku zaczęłam tylko podśpiewywać pod nosem u nucić. Zwykle od razu przechodzę do cichego śpiewu, później jest coraz głośniej. Sprawdzam też czy nikogo nie ma w promieniu kilku kilometrów, kogoś kto by mnie zobaczył jak śpiewam. Tym razem się nie rozejrzałam...nie wytrzymując zaczęłam śpiewać.
Niestety nie wytrzymałam, kocham śpiewać i kocham muzykę. Uradowana zeszłam z kamienia na którym znalazłam się kiedy śpiewałam. Nie potrafiłam stać w miejscu, podążałam za rytmem muzyki. Nieopodal mnie jeden z krzaków się poruszył i jakby zachichotał. No co to ma znaczyć? Ta zniewaga, krwi wymaga. Podeszłam bliżej, modląc się by nie był to ktoś ze stada. Mając nadzieje że to jakiś malutki zajączek...cokolwiek . Byleby nie ktoś kto mnie zna. Strasznie nie lubiłam jak ktoś mnie podsłuchiwał, od tak słucham mnie gdy śpiewam. Odkryłam krzaki łapą, wtedy to...ktoś z nich wyskoczył. Był to lis, jeszcze mi nie znany. Czułam że zaraz spalę się ze wstydu...
(Nocturne?)