Od Lori - seria eventowa #3 (2)

Mój chyba-przyjaciel położył mnie spokojnie na jakimś głazie.
 - Pierwszy raz zobaczyłem zniewolonego lisa... - powiedziała postać. - Myślałem, że jest to niemożliwe... a jednak.
Przewróciłam oczami. Super, nawet nie wiem o co chodzi, a już kogoś zawiodłam.
 - Czy z łaski swojej wytłumaczysz mi o co w tym wszystkim chodzi? - byłam podenerwowana tą całą sytuacją. Stworzenie nie śpieszyło się z odpowiedzią, usiadło na pobliskim kamieniu i odchyliło kaptur. Przez chwilę nie miałam pojęcia co myśleć - moim oczom ukazała się twarz, która trochę przypominała człowieka, lecz była jaśniejsza i jakby gładsza. Postać miała na głowie jasne futro
w takim à la kremowym kolorze, które nadawało wdzięku i ogólnie rzecz mówiąc miło było się na to patrzeć. Osobnik musiał zauważyć, że mój wzrok był skierowany w niego.
 - Czemu się tak patrzysz? Pierwszy raz mnie widzisz? - zaśmiał się lekko, a ja miałam ochotę odpowiedzieć twierdząco, ale w ostatniej chwili ugryzłam się w język. W końcu z czego co zauważyłam to już mam wrogów, ale nie mam zamiaru mieć ich więcej.
 - Nie by wyszło, że coś, ale... - postanowiłam jakoś wytłumaczyć stworzeniu moją sytuację.
 - Ale...? - osobnik niezbyt się przejął moimi słowami.
 - To będzie mocne... - starałam się nadać swojemu głosowi pewne brzmienie.
 - No mów wreszcie...
 - Rzecz w tym, że ja nie jestem stąd, nie z tej 'rzeczywistości'. - powiedziałam na jednym tchu,
a ten podobny z lekka do człowieka gostek posłał mi spojrzenie typu "Nieszkodliwa wariatka".
 - Wiesz, ktoś mi powiedział kiedyś, że lisy mają wbrew pozorom świetne poczucie humoru...
Zdenerwowałam się, jak wytłumaczyć im wszystkim, że ja nietutejsza?!
 - Ja na serio. zacznijmy od tego: jak się nazywasz?
 - Kiirion Cailee, ta zabawa jest napr... - nie pozwoliłam dokończyć temu Kiirio'wi.
 - Dobrze, mam pomysł: wyobraź sobie, że rozmawiasz z kimś kto przybył z jakiejś innej rzeczywistości w której jest inaczej, wytłumacz tej osobie co i jak... - rzekłam starając się zachować zimną krew.