Od Silette-Seria Eventowa #5

Nie wiedziałam o co chodziło mojej ''wizji''. Malowidła były bardzo ciekawe i kolorowe. W środku siedziała zwykła już ruda lisica.

-Witaj-powiedziała.

-Hej,mieszkasz tu?-powiedziałam błyskawicznie.

-Tak,strzegę tej świątyni od wielu lat.Robię tu wszystko.

Skinęłam głową z porozumieniem,lisica była ruda i jej futro przylegało czasem do ścian z piaskowca. Bardzo duże korytarze zamykały wejście ogromnej świątyni.Budowla była interesująca i zapierała dech. Ale ja miałam przed sobą dalszą drogę.Wyszłam z groty i pobiegłam dalej. Zapach był już silny więc nie byłam daleko od domu.Pożegnałam się z lisicą i pobiegłam przez śnieg . Łapy zapadały się w świeżo napadanym śniegu. Było zimno i mokro. Essix skradała się za mną. Kiedy ja byłam w świątyni ona krążyła nad jaskinią,nawet zapolowała. Była najedzona w przeciwieństwie do mnie. Ja nadal szukałam stada albo choćby małego zająca którego wspominałam ze śniadania.Ale szłam w milczeniu i głodzie. Trudno było tak iść i iść przez śnieg bez innych lisów. Wreszcie! Zając. Kicał w krzakach. Ustawiłam się w pozycji bojowej i upolowałam zająca którego jadłam bardzo szybko. Wreszcie zapach stada!Cudownie czysty zapach źródła i kwiatów przyprawiał o dreszcze. Zapch był silny zostało kilka minut i znowu zobaczę partnera.I inne lisy.Zadowolona szłam dalej przez pustynię ze śniegu. Śnieg był miękki i czysty przez co moje plamki były niemal nie widoczne.Było okropnie zimno ale dom się zbliżał.Ciepła norka i jedzenie...
Rozmyślałam tak o tym i zauważyłam że Essix odfrunęła.Dobrze zrobiła. Ja do domu to i ona to gniazda poleciała.Tak!Granicą terenów stada właśnie  przekroczyłam.Uśmiechnęłam się. Był to szczery uśmiech. Wreszcie w domu. Pobiegłam jak najszybciej do norki. Pelikar tam był.
-Nareszcie!Gdzie byłaś?-zapytał zatroskany.
-Zostałam złapana i sprzedana.Kiedyś ci wszystko opowiem. Bo nawet jeśli masz być przez cały dzień głodnym to wracasz do bliskich ci osób.
Przytulił mnie mocno i poszliśmy zjeść śniadanie...