Od Pelikara C.D opowiadania Silette

Usiadłem obok Sil i zacząłem marzyć.
 - Mam nadzieję, że szczeniaki będą miały Twoją urodę i odwagę, a po mnie zdolność do zapamiętywania języków... Wyobrażam sobie te małe puchate szkraby, do Ciebie będą mówić "Mamo", a do mnie "Tato"... - przy ostatnim słowie głos zaczął mi się łamać, myśl, że zostanę ojcem cieszyła mnie i z lekka przerażała zarazem. Wiadomo, opieka nad wszędobylskimi szczeniakami nie będzie taka łatwa, ale będzie napawała mnie dumą.
 - Milo... - w pewnym momencie powiedziała Sil.
 - Tak, kochanie?
 - Trzeba będzie przygotować pokój dla młodych. - uśmiechnęła się lisica.
 - Masz rację! - rzekłem. - Kiedy powiadomimy Alfy o tym, że jesteś w ciąży, zapytam się czy będę mógł powiększyć trochę naszą norkę... Jutro pójdę też po jakieś koce i poduszki. A! I jeszcze jedno, pamiętaj Sil, że w najbliższym czasie nie powinnaś oddalać się od nory...

Sil? Przepraszam, że tak krótko.