Od Ayumi- ,,Sangare Azul''

Jak codziennie tuż po wstaniu wyszłam na spacer, już od razu korciło mnie by odwiedzić rzekę. Gdy schyliłam się, by się napić usłyszałam cichy płacz. Zignorowałam to i napiłam się, lecz płacz się nasilił. Przestałam pić i spojrzałam się w stronę z której dochodziło skomlenie. Na kamieniu siedział mały szczeniak, no może nie taki znów mały.
-Co ci się stało?
Zapytałam łagodnie
-Nic...
Odwrócił łeb łkając. Podeszłam do niego i położyłam mu łapę na ramieniu.
-Mi możesz powiedzieć...
Mruknęłam z uśmiechem.
-Rodzice mnie porzucili, wędrowałem i trafiłem tu...
Mruknął przez zaciśnięte zęby.
-Ile masz lat?
Zapytałam .
-8 miesięcy...
-A jak masz na imię?
-Nie wiem...
-Ale, jak to nie wiesz!?
Zdziwiłam się.
-Po prostu nie wiem...
Warknął próbując się uspokoić.
-Dobra, nie wiem jak ci pomóc, ale może Alfa przyjmie Cię do do Naszego stada i...
Zawiesiłam się.
-I...
Powiedział ucieszony.
-I...
Powtórzył z szeroko otwartymi oczami i lekkim uśmiechem.
-I pomogę Ci znaleźć nową rodzinę...
Wiem że spodziewał się odpowiedzi: I zostanę Twoja matką. Ale ja...jakoś nie potrafię zajmować się szczeniakami. Jedyne co chcę, to mieć swoje. Lecz jego reakcja i tak mnie zadowoliła:
-Dziękuję!
Ucieszył się i przytulił mnie mocno.
-A teraz imię... Jakbyś chciał mieć na imię?
-Może Sangre?
Zapytał z uśmiechem i podekscytowaniem w oczach
-A może być Sangre Azul? To po hiszpańsku ,,Błękitna Krew".
-Ładnie, niech tak zostanie!
Poszliśmy na spacer do lasu. Przechodziliśmy właśnie koło najstarszego drzewa, kiedy zauważyłam R. Skoczyłam na niego i zaczęłam się śmiać.  Pokazałam mu młodego. Zdziwił się i zaczął ze mną  rozmawiać. Tłumaczyłam mu że to nie jest moje dziecko, próbuje znaleźć mu dom.
-Mam na imię R...
Przedstawił mu się.
- A to Sangre Azul...
Chwile jeszcze z nim pogadał i poszliśmy. Teraz tylko...czas poszukać jego miejsca...w rodzinie. Ale na razie musi posiedzieć troszkę w sierocińcu. A że z lekka zajmuje się również tym budynkiem i młodymi...to będę do niego zaglądać.