Od Pelikara

Nieśpiesznie przemykałem pomiędzy krzakami, nie musiałem się zbyt śpieszyć - teraz polowałem jedynie by uzupełnić zapasy, które w ostatnim czasie zaczęły znikać szybciej niż zwykle.
Niesamowity zapach żywicy roznosił się w powietrzu, owady choć denerwujące latały wkoło jakby we wspaniałym tańcu. Powoli zapominałem o swoim celu, po prostu spacerowałem po lesie...
tak dla przyjemności...
Ach, pamiętam te czasy kiedy szumiące liście drzew były jedynie marzeniem biednego liska żyjącego za kratami zimnej kratki. Wbrew pozorom nie cierpiałem tam zbyt, byli tam ci nieliczni dobrzy ludzie którzy traktowali mnie jako przyjaciela, a nie maszynkę do pieniędzy, jedynie czasami zamykałem oczy i wyobrażałem sobie życie wolnego stworzenia... Ciekawe jakie są dalsze losy reszty trupy cyrkowej? Może wrócę się po swoich śladach i ruszę śladem innych?
Rozejrzałem się dookoła, chyba nikogo w okolicy nie było...
 - Mam nadzieję, że nie zapomniałem tych sztuczek... Niektóre są nawet przydatne...
W jednym momencie podniosłem się na tylne łapy, widząc, że to nie sprawia mi
większego problemu, jednym susem przeniosłem się na dwie przednie łapy. Z tą sztuką zawsze były jakieś wątpliwości, więc nie wykonywałem jej na pokazach, w sumie to jedynie mój trener oraz Nick wiedzieli o tej umiejętności. Pamiętam jeszcze tego lisa, to on opowiedział mi o wspaniałości życia poza kratami...
Przeskoczyłem zgrabnym skokiem przez jakiś wartki strumyk. W ostatnim czasie dosyć dużo chwil poświęcałem wspomnieniom o 'starym' życiu... A gdyby tak kiedy Klemens i Mira podrosną wybrać się na wyprawę?
Nie zdążyłem w myślach dodać niczego więcej, ponieważ niespodziewanie do mojego nosa dotarł zapach jakiegoś szaraka, cóż historia historią, żołądek sam się nie zapełni!
Potruchtałem żwawo w tamtą stronę, ale... ktoś już tam był.

Jakaś nieznana Pelikarowi postać?