Od Floxii - seria eventowa #10 (2)

Dziarskim krokiem wyszłam z karczmy. Przy moim boku trzymał się żelazny smok, który jeszcze przed chwilą zapłacił za nasz pobyt specjalnymi złotymi denarami.
- Czyli... Gdzie teraz? - zapytałam go w celu wyznaczenia dokładnej trasy. Przed nami natychmiast pojawiła się makieta mapy, która była duchem, jak to zwali? Chyba hologram.
- A więc... Idziemy do kolejnej karczmy, tym razem znajdującej się pod górami dokładnie 7,9 krach stąd - rzekł Vootie, a na mapie pojawiały się kolejne, czerwone punkty pokazujące najpewniej nasz cel i drogę.
- Ile to nam zajmie?
- Pewnie, to znaczy najdokładniej siedem, do ośmiu godzin. powinniśmy zdążyć przed zachodem Gwiazdy.
- Tak długo?! Nie zrobimy żadnej przerwy?
- Oczywiście, że nie. Nie uważam, żeby to był szczególnie spory czas. Będziemy iść cały czas.
Jasne, dla mieszkańców tego świata to najpewniej normalność...
- Nie da się tego jakoś skrócić? Może jest bliższa droga, bliższy nocleg?
- Specjalnie wybrałem okrężną drogę, nie chciałbym, żeby przytrafiło nam się coś takiego, jak wcześniej. Będziemy iść dookoła miasta, to i tak niewiele, bo jakieś 2 godziny dłużej. Równie świadomie zdecydowałem się na najdalszą karczmę, jest dzień, trzeba iść i takie położenie noclegu najbardziej się nam opłaca. Mamy wykonać swoją misję jak najszybciej, prawda? I tak straciliśmy już sporo czasu - z ust, a raczej otworu mającego naśladować usta robocika wypłynął potok zmechanizowanych słów, które mnie przerażały. Przecież po takiej wędrówce nawet na nogi nie wstanę! Mimo wszystko zrozumiałam, że nie mam innego wyjścia i rzekłam:
- Ok, jak mamy tak mało czasu to dlaczego teraz tu bezczynnie stoimy?
- Już idziemy - rzucił szybko towarzysz, zaprzestał wyświetlania hologramu i zaczął umiarkowanym krokiem podążać w stronę mi nieznaną. Jeszcze raz zerknęłam na szyld "Karczmy pod Łysym Jednorożcem" i bez kontrowersji skierowałam kroki za nim, podziwiając misternie zdobione kamienice zbudowane po obu stronach ulicy.